Bladblazer
Ik ken twee mensen. Nou, ik ken er
eigenlijk wat meer, maar over hen wil ik het in dit stukje niet
hebben. Van die twee mensen is de ene een vrouw en de ander een man.
Ze zijn niet elkaars man en vrouw en ze kennen elkaar niet. Misschien
hebben ze elkaar eens zien lopen, maar dat weet ik niet. Voor zover
ik het kan overzien is hun enige band dat ik ze ken. De vrouw waar ik
het eigenlijk niet over wil hebben, maar waarover dit stukje wel
gaat, is iemand zonder wiens aanwezigheid de rust over de openbare
ruimte neerdaalt. Als zij in de auto stapt, is iedereen blij. Het
aantal negatieve zaken dat ik over deze vrouw kan opschrijven loopt
in de dozijnen, maar vanwege het wereldwijde karakter van het medium
waarop ik deze column publiceer en de kans dat iemand de vrouw
herkent aan de hand van een hier omschreven specifieke eigenschap,
zal ik mij slechts uitdrukken in algemeenheden. Ik moet er maar geen
schandpaal van maken. Desalniettemin lult mevrouw vergif over hen die
haar niet bevallen, werkt ze niet en voedt ze haar kinderen niet op.
Ze zuigt alle energie uit je weg en gottegottegot wat is ze lelijk
van dichtbij (en van veraf). Ik weet niet of ik een dergelijk woord
mag gebruiken voor het definiëren van een levend wezen, maar deze
mevrouw is overbodig. De man van mijn verhaal is verre van
overbodig. Hij heeft een leuke baan, een begerenswaardige vrouw, een
stel leuke, welopgevoede kinderen. Hij woont in een mooi huis en hij
heeft, godbetert, een bladblazer. Nog even los van de discussie of
het erg is dat je blaadjes in de tuin hebt, maar een bladblazer is
toch wel de schandelijkste uitvinding van de afgelopen vijftig jaar.
Het dient als vervanging van de hark, maakt een kolereherrie,
gebruikt een hoop brandstof en blaast blaadjes uit je eigen tuin naar
de buren. De hark was schijnbaar teveel werk. Je werd er moe van.
Maar na een middagje bladblazen stapt de man in zijn lease-Volvo en
rijdt naar de sportschool. En dàt schakeltje in de evolutie van de
moderne mens heb ik even gemist. Had een dagje tuinarbeid in de open
lucht en met conventioneel gereedschap niet hetzelfde resultaat
geboekt als een avondje sportschool? De hier besproken vrouw is goed
beschouwd een soort bladblazer. Ze maakt herrie, er komt een hoop
lege lucht uit, ze slurpt energie en ze verplaatst de problemen naar
degenen die er niets mee te maken hebben. Maar er is één verschil.
De bladblazer kun je met een knopje uitzetten en in zijn doos
ingepakt ergens in een hoekje van de schuur neerzetten en laten
wegrotten. Vrouwen hebben zulke knopjes niet. Gelukkig maar. Hoewel
ik het in een enkel geval niet erg gevonden zou hebben.
Ga terug naar www.deeltijdschrijver.nl
Ga terug naar www.deeltijdschrijver.nl
Reacties
Een reactie posten