Oma
Tina Turner is de oma van de popmuziek; ze is Amerikaanse, maar in River deep Mountain high zingt ze een Nederlands zinnetje: ‘Ik heb spillebenen.’ Luister maar eens goed. Kurt Cobain, ook Amerikaans, zanger van Nirvana, maar in 1994 al overleden. In Feels like teenspirit brult hij diverse keren het Nederlandse zinnetje ‘Mag ik na jou?’ In het echt zingen ze iets anders, maar wij Nederlanders willen graag onze eigen taal herkennen. Mama Appelsap heet dat. Mijn oma was Hinke Schaper-Van der Meer. Bekend Bolswardse, een bescheiden mate van eigenwijsheid; op donderdag haalde ze een vissie bij Miedema en elke ochtend trok ze een paar baantjes in het Bolswarder Sportfondsenbad. In 1975, ik was 14, keken oma en ik naar Toppop. Dat kon met mijn oma. Op het scherm verscheen Golden Earring met het ietwat ondergewaardeerde Ce Soir. We zagen Barry zuchten en George doen alsof hij echt speelde. In de studio hing een grote witte rare etalagepop en het mantra van het liedje was duidelijk: Ce Soir, Ce Soir, Assassination d’un rock ‘n’ roll star. Ik vond het geweldig; Toppop was een andere wereld dan de onze; een soort hemel met muzikanten die wij zelf wilden zijn. Oma was niet enthousiast, maar bekeek het met interesse. Ik had geen idee wat ze werkelijk zag en hoorde. Close up van de pop. ‘Ce Soir, Ce Soir.’ Toen oma: ‘Iddat ding su swaar?’ Ik lachte hartelijk, maar had toen nog niet voldoende kennis van de Franse taal om het goede antwoord te geven. ‘Ja oma, hatstikke swaar.’
Reacties
Een reactie posten