Wij

Op 26 maart was het weer zover. Het elftal had verloren en mij werd voor de zoveelste keer de rol van bondscoach opgedrongen. Onder meer RTL bracht het nieuws. Beelden van mannen en vrouwen die kond deden van een echec, een drama. Wij hadden verloren van Hongarije of Bulgarije of zo. Wij. Dat is dus inclusief Mij. En Wij waren allemaal bondscoach want, zo wist de verslaggever, Nederland had er 17 miljoen van. En die wisten allemaal hoe het beter moest. Ook ik moest mij aangesproken voelen, maar ik wist niet eens dat Wij speelden. Werkelijk geen idee. Ik heb de schurft aan voetbal, want zeg nou eerlijk, je schaamt je toch dood als je tijdens een kampioenschap de televisie aanzet, en Wij doen mee? Als hunebedbouwer, leeuw of viking verklede hulpbehoevenden die op straat met zijn zevenentwintigen doen alsof ze in een bobslee zitten. Door alcohol gemankeerde oranje gekken die oeh oeh roepen bij het zien van een zwarte doelman. Corrupte besturen die geen voetbaltoernooi organiseren in landen waar ze belasting moeten betalen. Wij vieren feest, dus weg met de malaise! Nou nee, 27% van de Nederlanders houdt niet van voetbal. Dat zijn 4,5 miljoen mensen die geen feest hebben, niet bobsleeën, geen hunebedden bouwen, maar een leuke detective kijken als er op een ander net wordt gevoetbald. Of een boek schrijven, zoals ik. En ik spreek hier en nu met u af, dat ik met een gepast Wij-gevoel, midden op straat met al die dronken vikingen ga bobsleeën, als alle 17 miljoen bondscoaches vanaf nu, mijn boeken gaan lezen.

Terug naar Ruben

Reacties

Populaire posts van deze blog

Geacht schoelje

Val

Bladblazer